Dua Türleri

Çeşitli dua türleri birbiriyle bağlantılı olduğundan ve bir türden diğerine geçişe izin verdiğinden, bunları katı sınıflandırmalar açısından kavramak zordur. Burada tarihten çok psikoloji temelinde sayılıyorlar.

Dilek

Sayfada Ne Var.

Bu bazen ne kadar tartışmalı olursa olsun, ister maddi ister manevi bir hediye veya başarı için olsun, talebin önemini kabul etmeyi reddetmek imkansızdır. En sık ortaya çıkan talepler, sağlığın korunması veya geri döndürülmesi, hastaların iyileşmesi, uzun ömür, maddi mallar, refah veya kişinin girişimlerinde başarılı olması içindir. Bu tür hedeflere yönelik talep, büyülü bir çağrıya bağlı olabilir; ayrıca bir pazarlık veya ödenmesi gereken bir ödeme talebi şeklini aldığında duadan bir sapma olabilir: “Övgümüzün karşılığı olarak, size şan ve zenginlik isteyen aile reisine verin” ( Rigveda’dan)., kutsal metinlerin en eskisi Hinduizm ).

Hıristiyanlık , maddi talepleri asla mahkûm etmemiş, aksine onları tek bir ilahi düzene entegre ederken aynı zamanda manevi değerlere tabi tutmuştur. Bu nedenle, pratikte her zaman olmasa da özünde, istekler yalnızca duanın sınırındadır. Bir din daha manevi hedeflere benimser gibi istekler daha manevi olmak: in The Choephori tarafından yazılmış bir oyunun Aeschylus’un (6-5 asır bir Yunan trajik şair MÖ ), Electra , Kral kızı Agamemnon, “Annemden daha ölçülü ve daha dindar bir eş olmamı nasip eyle” diye dua eder. Manevi hedeflere dönüşümün diğer örnekleri, eskilerin dualarında görülebilir.Babil veAsur Maddi menfaatler yerine Tanrı korkusunu isteyen krallar ve hatta bir Ewe (Batı Afrika halkı) rahibinin tanrısından “Ben size yakın olmamı ve sizin de bana yakın olmanızı” soran krallar .

Dua türleri Günah çıkarma

İtiraf terimi , aynı zamanda, inancın onaylanmasını ve günah durumunun tanınmasını ifade eder . In Zerdüştlük , eski Hıristiyanlık gibi inanç itirafı eşlik feragat şeytanların. NSAziz Augustine’in İtirafları da bu ikili temayı göstermektedir. Benzer bir şekilde, eski ve ilkel, günahlarının tanrıların öfkesini serbest bıraktığını kabul etti. İlahi gazaba karşı koymak için, örneğin bir dişi koyun, günah çıkaran kişinin öfkesini simgeleyen küçük bir demet ince dal atar.günahlar — havaya ve tanrının yanıtını simgeleyen sözler söyler, “Bütün günahların sana bağışlandı.”

Günahın kabulü yalnızca ıstırapla ya da suçluluk duygusuyla açıklanamaz; aynı zamanda insanlarda en derin olan şeyle, yani varlıklarını ve eylemlerini neyin oluşturduğuyla ilgilidir ( 20. yüzyıl varoluşçu filozofu Karl Jaspers tarafından belirtildiği gibi ). Günahın farkındalığı, örneğin Hinduizm’de olduğu gibi, dinin göze çarpan özelliklerinden biridir: “ Varuna , günah işleyene bile merhametlidir” (Rigveda). İtiraf, ilerlemenin ilk adımı olarak görülüyorhem Yahudilikte hem de Hıristiyanlıkta kurtuluş ; içinde Budizm , keşişler önce kamuya günahlarını itiraf Buda ve Sangha’nın (rahipler topluluğu) iki kez her ay.

En kişisel düzeyde yer alan günah, bir insanı doğrudan af ve kurtuluşu verebilecek tek kişi olan Tanrı’nın önüne yerleştirir. NSEski İsrail kralı Davud’un Miserere’si (“Rab, merhamet et,” Mezmur 51), evrensel bir değere sahip bir yoğunluk ve derinlikle günah için tövbeyi ifade eder. Tanrı ile böyle bir diyalogun sonuçlarından biri , günahın karanlık derinliklerinin keşfedilmesidir.

Dua Türleri Şefaat

İlkel toplumların üyeleri, aile, klan ve kabile çerçevesinde açık bir dayanışma duygusuna sahiptir. Bu dayanışma genellikle başkalarının ihtiyaçlarının ifade edildiği şefaat duasında ifade edilir. Bu tür toplumlarda, ailenin reisi ailenin diğer üyeleri için dua eder, ancak duaları tüm kabileye, özellikle de şefine kadar uzanır; ilkel, kabilesinin üyesi olmayanlar (örneğin yabancılar veya Avrupalılar) için bile dua edebilir.

Doğu ve kadim dinlerde de şefaat duaları önemlidir. Gelen ilahilerin Rigveda babası tanrı implores Agni olanların tümü için (ateş tanrısı) “Ona hayatlarını borçlu ve ailesi vardır.” Yunan oyunda Alcestis tarafından Euripides (5. yy BCE ), anne, onun ölümü üzerine, o Hestia, ev tanrıçası bırakmak üzeredir yetim emanet. Babilliler ve Asurlular arasında, öncelikle şefaat duaları yapmak için bir rahiplik kuruldu.

İlahi şefaat Duaları arabuluculuk minör tanrılar veya insan koruyucular (canlı veya cansız), dervişlerinin tarafından desteklenmektedir içinde (dervişler veya mistikler, özel güçlere sahip olduğuna inanılan) İslam’ın veya Arabuluculuğu duanın etkili olmasını sağlayan Hıristiyanlıkta azizler .
Dua türleri Kutsal Kitap dininde, şefaat, mesih (kurtarıcı) misyonun bilincine göre ruhsallaştırılır . Musa, görevlerinde başarısız olduklarında bile, kendisini kavmiyle bir olarak görür: “Kavmini bağışla” ya da “Beni Hayat Kitabından çıkar” diye dua eder. Bu tür bir dayanışma en yüksek biçimini İsa Mesih’in çarmıhtaki duasında bulur – “Baba, onları bağışla, çünkü ne yaptıklarını bilmiyorlar” – Aziz Stephen (kaydedilen ilk Hıristiyan şehidi ) ve diğer şehitler bu duaları sırasında tekrarladılar. onların acıları.

Övgü ve şükran

İlkel insanların duasındaki övgü, Hottentots’un (Güney Afrika’nın) Yeni Ay’a “Hoş Geldiniz” duasında olduğu gibi selamlamalara kadar götürülebilir. Eski halkların çoğu arasındaki övgü,öncelikle yaratılmış dünyanın armağanı için bir övgü ( ritüel veya kişisel) duası olan ilahi . İsrail, Kuran’ın yaptığı gibi Yaratıcısını “onun eseri” için övüyor. Dua türleri Evrenin görkemi üzerine tefekkür, bu nedenle, çoğu zaman, her zaman tamamen özgür olmayan bir duaya yol açar.panteizm (her şeyde ilahi olan) ve bu, bazı Doğu ve Güney Asya dinlerinin doğa ilahilerinden , 18. yüzyıl Fransız ahlakçısı Jean-Jacques Rousseau’nun ağaçları kucaklayan ve güneşin doğuşunu seyreden effüzyonlarına kadar her yerde bulunabilir. .

Övgü -yaratılan dünya için duyulan kaygılara ek olarak- bir tapınma biçimi olarak gören mistiklerin duasında önemli bir rol oynar. Bu durumda Hamd teşkil mistik deneyimin vazgeçilmez unsuru ve onun işleri için artık Tanrı’ya kutluyor ama kendisi, onun büyüklüğünü ve onun gizem için.

Allah’ın büyük amelleri hamd konusu olunca, takdime ve şükre dönüşür . Şükranı ifade eden kelimeler mevcut olmasa bile, şükranın özü açıktır – örneğin, tanrısına “Waka [Tanrı anlamında], bana bu bufaloyu, bu balı, bu şarabı sen verdin” diyen Orta Afrika Cücesi için. ” Hem eski hem de modern dinlerde sıklıkla dile getirilen yemek vakti duaları, yeryüzünün malları için şükreder ve bir adak sunmayla bağlantılıdır.

Hıristiyanlık , İsa Tanrı’nın armağanı olarak ve onun misyonunun (operasyon veya modu) ekonomi içinde keşfedilir kurtuluş . Bu nedenle, şükretmek, insani bir tepki, alınan faydaya, yani Mesih’in aracılık çalışmasına manevi bir tepki olarak görülür. Bu beklenen tepkinin yetiştirilmesi nedeniyle, övgü ve şükran Hıristiyan duasında ve ayininde merkezi bir konuma sahiptir, öyle ki adı Eucharistic Dua’ya – Şükran Günü Duası’na verilir.

Dua Türleri Tapma

Tapınma genellikle en asil dua şekli olarak kabul edilir, Tanrı’nın önünde bütün varlığın bir tür secdesi. Yerli dinlerin mensupları arasında , istek duası baskın olsa bile, mana (kutsal veya kutsal olanın gücüyle donatılmış) veya tabu olan her şeyin numen (manevi güç) karşısında korku ve titreme duygusuna kapılırlar.(kutsal olanla ilişkilendirildiği için yasaklanmıştır). Tapınma dualarında tanrıya verilen adlar, örneğin Orta Amerika’daki Kekchi Kızılderililerinin duasında olduğu gibi, bağımlılığı ve teslimiyeti ifade eder. “Tanrım, sen benim efendimsin, sen benim annemsin, sen benim babamsın, dağların ve vadilerin efendisi.”

Hayranlıklarını ifade etmek için insanlar genellikle yere düşer ve secdeye kapanırlar. İtaatkar hürmet duygusu vücut hareketleriyle de ifade edilir: elleri kaldırmak, kutsal bir nesneye dokunmak veya öpmek , vücudun derin bir şekilde eğilmesi, sağ eli ağızda diz çökmek, secde etmek veya alnın yere dokunması. Harekete genellikle korku, şaşkınlık veya sevinç çığlıkları eşlik eder; örneğin, has (Yahudilik), hū (İslam) veyasvaha (Hinduizm).

Dua türleri Tapınma, vahiy dinlerinde (Yahudilik, Hıristiyanlık ve İslamiyet) insanlara kendini ifşa eden aşkın Tanrı’nın huzurunda tam anlamını kazanır. Yeşaya peygamberin , İbranice İncil’de (İşaya 6:3) anlatılan kutsalla ilgili görümünde, yüksek melekler (kanatlı yaratıklar) Yahweh’e zikrederler. “Kutsal, kutsal, kutsaldır orduların Rabbi; bütün dünya onun görkemiyle dolu.”

Bu tapınma ilahisi

Hıristiyan ayininin bir parçası oldu. Bununla birlikte, hayranlığın en yüksek biçimi, genellikle ilkel dinde bulunabilen kutsal sessizlik olarak kabul edilir.ve eski dinlerde olduğu kadar “yüksek” dinlerde ve mistikler arasında Tanrı’nın ölçülemez gizemine karşı en uygun tutumu ifade eder: “Karanlık bir tapınaktayım , sessizce dua ediyorum; Ey hürmet dolu sessizlik” (Gerhard Tersteegen, 18. yüzyıl Protestan mistiği). Sessiz tapınma, genellikle kutsal ya da kutsal olanla karşılaşmaya giriş ya da tepki olarak görülür.